Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

ΜΗΝ ΘΡΗΝΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΕ…ΥΨΩΣΕΤΕ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΗΣΤΕ…


Εχθές το πολιτικό κατεστημένο (βουλή και ΜΜΕ) οργάνωσαν και καθοδήγησαν τον βιασμό μέχρι θανάτου της λεγόμενης «Ελληνικής Δημοκρατίας»…φυσικοί αυτουργοί το παρακράτος και οι δυνάμεις καταστολής…

Οι σύγχρονοι πραιτωριανοί με τα άσπρα κράνη και τις καφέ στολές, παρέα με τους συναδέλφους τους ΚΥΠατζήδες και ασφαλίτες του επισήμου παρακράτους, λες και βάλθηκαν με τη μανία τους έτσι κι αλλιώς να επιβεβαιώσουν το χιλιοτραγουδισμένο στο Σύνταγμα σύνθημα του λαού και της νεολαίας:

«ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ 73, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ»

Εχθές την κηδέψαμε λοιπόν…
Όχι μόνο εμείς είναι η αλήθεια …μα οι ίδιοι οι "υποστηριχτές" της…οι «υπερασπιστές» της…
Γιατί τι «δημοκρατία» είναι αυτή που απαιτεί 10.000 σιδηρόφρακτους γύρω από το «ναό της» ώστε να προστατέψουν τους «αντιπρόσωπους» από τους εντολοδόχους τους? …δηλαδή τον ίδιο το λαό?…
Αν δεν εκφράζουν τον λαό οι «αντιπρόσωποι» τότε δεν πρόκειται για κοινοβουλευτική δημοκρατία  αλλά για «κοινοβουλευτική δικτατορία»…


Δεν έγινε όμως τώρα πάντα τέτοια ήταν…
Εμπνευσμένη και καθοδηγημένη από την ίδρυσή της μετά τον εμφύλιο και τη χούντα του 67 από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και ιδιαίτερα τη CIA.

Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της δοσίλογης και ξενόδουλης ελίτ , των συνεργατών δηλαδή των Γερμανικών δυνάμεων κατοχής ,που ορίστηκε από τους ξένους επικυρίαρχους  σαν το νέο «κοτσαμπασαριό» παρασιτισμού και λεηλασίας…

Με ένα Σύνταγμα μνημείο φαυλοκρατίας και  ελιτίστικης νοοτροπίας, που σκοπό του έχει την εξασφάλιση της ασυδοσίας της πλουτοκρατίας και των παρακατιανών υποτακτικών της , δηλαδή των ρουφιάνων , των βολεμένων και των τσιρακιών του δοσιλογισμού…


Με ένα κράτος λάφυρο της κομματοκρατίας που μαστίζεται από μαφιόζικες συμμορίες που το λεηλατούν και το χρησιμοποιούν προκειμένου να αφαιμάζουν τον παραγόμενο κοινωνικό πλούτο…
Ένα κοινοβούλιο αποτελούμενο από βουλευτές «καθορισμένους» από χορηγίες και κατ’ επίφαση εκλεγόμενους.
Με βουλευτές δηλαδή επιλεγμένους αυστηρά απ’ όλους τους παραπάνω πραγματικούς εξουσιαστές και επιβαλλόμενους στη λαϊκή συνείδηση από τα ΜΜΕ και τους χορηγούς τους…

Ένα κοινοβούλιο αποτελούμενο από κόμματα που έχουν να «κρύψουν» από το λαό και όχι να μοιραστούν οράματα και ιδέες πολιτικής διακυβέρνησης  μαζί του…Και το κυριότερο με κόμματα που συναλλάσονται μόνο μεταξύ τους και όχι αφουγκραζόμενα τη λαϊκή βούληση...

Κόμματα και κομματικές ηγεσίες που δεν θέλουν να εκφράσουν τον λαό αλλά να τον καθοδηγήσουν και να τον ποδηγετήσουν…

Όλες οι ηγεσίες…
Και μη μου πείτε «δεν είναι όλοι ίδιοι»…όλοι ίδιοι είναι …
Απλά δεν άσκησαν όλοι την κυβερνητική εξουσία…
Ας πούμε ότι δεν την άσκησαν όλοι δηλαδή!…(Αλήθεια τι συνέβη το 1989?)
Αλλά κι αν δεν την άσκησαν δεν έχει σημασία …συνέπραξαν στην προδοσία ενάντια στη χώρα και τον εργαζόμενο λαό…

Ο κύριος Τσίπρας –ΣΥΡΙΖΑ αμέσως αμέσως γιατί καλλιεργεί ψευδαισθήσεις στους πολίτες για την «ευρωπαϊκή προοπτική» μιας Ευρώπης υπόδουλης στους τραπεζίτες τις «αγορές» και τον Αμερικανό δεσμοφύλακα…

Η κυρία Παπαρήγα επίσης που μόλις χθες κατηγορούσε τους διαδηλωτές «σαν χθεσινούς συμμάχους του δικομματισμού» , αποδομώντας τους έτσι στα μάτια της ευρύτερης ελληνικής και ευρωπαϊκής κοινής γνώμης και κλείνοντας το μάτι με νόημα στο Γιωργάκη και τις δυνάμεις καταστολής που την ίδια ώρα τους τσάκιζαν απ’ έξω…

«Τσακίστε τους λοιπόν» αφού δεν είναι δικοί μας…δεν είναι του ΠΑΜΕ…δεν μας νοιάζει…

Όλη η κοινοβουλευτική αριστερή παρέα,που  μέχρι πριν λίγες ημέρες υπέβαλλε τα σέβη της στην Κομισιόν,τον Ομπάμα και τις προτροπές τους για συναίνεση…
«Είναι καταστροφή η έξοδος από το ευρώ» ανακοίνωναν Παπαρήγα, Τσίπρας και Κουβέλης προσπαθώντας να σπάσουν το ηθικό του εξεγερμένου λαού…


ΠΑΝΤΑ ΙΔΙΑ ΗΤΑΝ Η ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»…
Απλά τώρα πέφτουν οι μάσκες …
Λίγα πράγματα χρειάστηκαν γι αυτό…

Πρώτα απ' όλα μια παρέα παλιάτσων: 
  • Η αμερικανοεβραϊκή παρέα του Γιωργάκη που ήθελε να παίξει το ρόλο της «ελληνικής πατριωτικής κυβέρνησης».
  •  Ένας χοντρός υπερεκτιμημένος βλάκας μπαρουφολόγος που απέτυχε να γίνει αρχηγός κόμματος και που από σπόντα  δέχτηκε να γίνει αρχηγός κυβέρνησης χωρίς πρωθυπουργία …
  • Μια καταθλιπτική υστερική, που δεν μπόρεσε να γίνει επίσης αρχηγός κόμματος  και της δώσανε να φτιάξει μια «συμμαχική τελεία» για να της φύγει η λόξα, ευχαριστώντας έτσι τον αιωνόβιο πατέρα….
  • Ένα δωσίλογο φασιστοειδές από τα χρόνια του εμφύλιου και της χούντας που έδωσε στο κόμμα του το όνομα του λαού, κατευθείαν πράκτορας της αμερικανικής πρεσβείας…
  • Και ένα ακόμα απόβρασμα που ηγείται της αξιωματικής αντιπολίτευσης απλά γιατί ήταν  συμφοιτητής του Γιωργάκη και στρατολογήθηκαν μαζί στη μασωνοσιωνιστική αδελφότητα της ανατολικής όχθης των ΗΠΑ…

Όλοι σαν έτοιμοι από καιρό κινούνται σαν στρατός σε διατεταγμένη υπηρεσία…

Το μόνο που απαιτήθηκε είναι η διαταγή των αφεντικών…
Η κατάσχεση δηλαδή των πλουτοπαραγωγικών  πηγών της Ελλάδας , η ίδια η Ελλάδα, ο πολιτισμός  , η γλώσσα , οι παραδόσεις , η γη , ο ήλιος,  τα μνημεία και η ιστορία της…

Εμπρός φασιστικά  καθάρματα ντόπια και ξένα…οι δούλοι σας το ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο κατασχετήριο…εισβάλετε λοιπόν… σας περιμένουμε…
Αυτό όμως που βρίσκεται νεκρό στα πόδια μας δεν είναι η μάνα μας είναι η μητριά μας …αυτό πάτε να πάρετε είναι ένα νεκρό σκύβαλο…εμάς ποτέ δεν θα μας έχετε…ούτε τη μάνα πατρίδα μας…
Η μάνα μας είναι νέα και ζωντανή στο μυαλό και τις καρδιές μας δεν θα πεθάνει γιατί είναι αθάνατη σαν όλες οι ιδέες που κρατούν ζωντανούς τους ανθρώπους …
Μάνα μας είναι μια Νέα Ανεξάρτητη Ελλάδα της λαϊκής κυριαρχίας  και της κοινωνικής δικαιοσύνης…

Αυτό που σκότωναν λοιπόν χθες το μεσημέρι στις 13:25 έως τις 16:00 της 29/6/2011 μέσα στην «ελληνική βουλή» και στην πλατεία Συντάγματος τα τσιράκια σας δεν είναι η Ελληνική Δημοκρατία αλλά «η δημοκρατία σας»…
Ένα δάκρυ μας θα στάξει και γι’ αυτήν μα δεν θα θρηνήσουμε κι όλας…

Γιατί κι η "δημοκρατία" που σκοτώσατε δεν είναι απλά μια αδελφή που μεγαλώσαμε μαζί της , είναι η αδελφή μας που την κάνατε πόρνη για να μας ντροπιάσετετε, νταβατζήδες του λαού…
Δεν θα την θρηνήσουμε λοιπόν …όμως έτσι απλά θα δακρύσουμε γιατί μεγαλώσαμε μαζί της…

Όμως έχουμε σπουδαιότερα πράγματα να κάνουμε από το να θρηνούμε πάνω από τα αποκαϊδια της «πατρίδας σας» και της «δημοκρατίας σας» που έτσι κι αλλιώς έχουν χρεοκοπήσει…
Μαζί τους έχει χρεοκοπήσει και η «μεγάλη ιδέα» σας για την «ενωμένη Ευρώπη» των τραπεζών…
Η δικιά μας πατρίδα, δημοκρατία και Ευρώπη δεν έχει χρεοκοπήσει γιατί ακόμα δεν την χτίσαμε…


Αυτό που θανάτωσε το πολιτικό σύστημά σας, είναι η δική σας εκδοχή για την Ελλάδα …είναι μια χώρα που δεν είναι δική μας…
Η δική μας Ελλάδα θα κτιστεί μόλις διώξουμε εσάς από εδώ. Δηλαδή πολιτικό σύστημα, εξάρτηση και ξένους , την δωσίλογη πλουτοκρατία και το χρέος της…

Τώρα λοιπόν έχουμε πόλεμο …μας τον κηρύξατε σήμερα στις 29/6/2011…
Εμείς ο ενωμένος  ακηδεμόνευτος ελληνικός λαός σας περιμένουμε…

Σήμερα στους δρόμους της Αθήνας το άθλιο πραξικόπημά σας , μεταμορφώνει τους μέχρι τώρα «αγανακτισμένους» σε οργισμένους μαχητές της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης…
Αν δεν έχετε κάτι άλλο «να παίξετε», εκτός από χημικά και το παρακράτος  την «πατήσατε»…εμείς είμαστε αντίθετα τόσο ευρηματικοί που θα σας καταπλήξουμε!…

Δεν θα αργήσει η ώρα που το αυθόρμητο λαϊκό κίνημα θα πάρει σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά και οργανωτική δομή αντάξια των καλύτερων παραδόσεων της λαϊκής αντίστασης και εξέγερσης όπως το ΕΑΜ και η Φιλική εταιρεία…

Η ιδέα μιας Επιτροπής Αντίστασης και Ανεξαρτησίας είναι πια ώριμη…η εμπειρία του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου και του Ιρλανδικού Απελευθερωτικού Αγώνα πρόσφατη…
Οι δήθεν «επαναστατικές διεθνιστικές ορδές» των προβοκατόρων του Σόρος και οι γνωστές ΜΚΟ θα γίνουν κομμάτια και θρύψαλα μπροστά στην ορμή του γίγαντα λαού…και τότε θα σας διώξουμε…

Πρώτοι θα διωχθούν οι ντόπιοι συνεργάτες της αποικιοκρατίας …
Αλλά αυτό είναι κάτι που το φροντίζετε πρώτοι εσείς…Αφού  εσείς τους βάζετε να κάνουν χαρακίρι προκειμένου να τα κατασχέσετε όλα…και αυτοί σας ακολουθούν σε διατεταγμένη υπηρεσία για «το πατριωτικό καθήκον»…

Η μάχη αργά η γρήγορα θα απλωθεί έξω από την πλατεία Συντάγματος…
Θα φτάσει έξω από τηλεοπτικούς σταθμούς ,σπίτια δοσίλογων πολιτικών,ΔΕΚΟ, εργοτάξια και γειτονιές…

Οι μορφές πάλης θα διαδέχονται η μία την άλλη…τίποτε που είναι ελληνικό δεν θα χαθεί…τίποτε που να είναι λαϊκή περιουσία δεν θα κατασχεθεί …τίποτε δικό μας δεν θα το πάρετε…από το πιο φτωχικό σπίτι έως το πιο πολύτιμο φιλέτο δημόσιας περιουσίας…
Η μάχη μόλις άρχισε…κι εμείς τώρα θα υποχωρούμε…θα σας τραβάμε «μέσα» όπως οι Σοβιετικοί πατριώτες το 1941…μέχρι να είμαστε έτοιμοι …μέχρι το δικό μας Στάλινγκραντ…


Και τότε ω! μα τότε!...τότε θα φτύσετε το γάλα της μάνας σας…
Η μάχη θα δοθεί σπίτι το σπίτι , δρόμο το δρόμο, συνοικία τη συνοικία…
Δηλαδή νομοσχέδιο το νομοσχέδιο…δόση τη δόση…ιδιωτικοποίηση την ιδιωτικοποίηση…πώληση προς πώληση…κατάσχεση προς κατάσχεση…

Πάρτε λοιπόν το χρέος σας ,το κωλοευρώ σας και τα τραπεζικά σας κεφάλαια και στα κομμάτια…

Η επιθυμία του ελληνικού λαού είναι μία: «δημοψήφισμα τώρα»…δηλαδή όχι στο μνημόνιο …όχι στο μεσοπρόθεσμο …όχι στο ευρώ και τη λεηλασία των τραπεζιτών…

Συντακτική εθνοσυνέλευση τώρα για μια νέα Άμεση Λαϊκή Ελληνική Δημοκρατία…

Βρε πως έρχονται τα πράγματα καμιά φορά…ή και πάντα τελικά…
Για άλλη μια φορά η ιστορία της Ευρώπης και των λαών της κρίνεται από τις μάχες αυτής της μικρής κουκκίδας σε μια υδρόγειο…αν νικήσει η Ελλάδα θα νικήσουν όλοι, αν πέσει η Ελλάδα θα πέσουν όλοι στα νύχια της «μαύρης διεθνούς του κεφαλαίου»…

Έτσι αυτή η μάχη δεν είναι μόνο παλλαϊκή και πατριωτική όσο καμία…
Αποτελεί και βαθύτατο διεθνιστικό καθήκον του εργαζόμενου λαού …όχι βέβαια  από την εθνομηδενιστική πλευρά που το θέτουν ορισμένοι …ίσα ίσα από την πλευρά που το θέτουν οι έντιμες δυνάμεις του λαϊκού εργατικού κινήματος…

Ότι δηλαδή το πατριωτικό και ταξικό καθήκον του εργαζόμενου λαού είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και τίποτε δεν μπορεί τεχνητά να τα διαχωρίσει και να τα υπονομεύσει…         


 «Ας χτυπήσουν οι καμπάνες πένθιμα σε όλη τη χώρα που εκτείνετε νότια του Αίμου…
Όχι όμως για πολύ μόνον για μιαν ημέρα…

Και το δικό μας δάκρυ μην στερέψει… απλά για λίγο ας φανεί γιατί έτσι πρέπει…

Κλάψετε γι'  αυτή τη χώρα... μα μη θρηνείτε...
Σαν να κηδεύετε η μάνα μας, που πέθανε γριά και κουρασμένη και τη στιγμή που το χώμα τη δεχτεί...
Σκεφτείτε πως μας φέρθηκε…
Σαν μητριά σκληρή σε μας τα μπάσταρδά της…

Κλάψτε για τη "δημοκρατία" μα μη θρηνείτε...
Σαν να πενθούμε μια αδελφή που είναι ντροπιάσμένη…

Τώρα δεν προλαβαίνουμε για θρήνους…έχουμε πόλεμο παιδιά…και τρέξιμο πολύ …
Να βρούμε δηλαδή μια μάνα  αληθινή…όμοια και μια αδελφή με όνειρα σαν τα δικά μας και ήθος ιδανικό…  

 Στα όπλα αδέλφια…στα όπλα…υψώστε το μέτωπο και πολεμήστε...ΕΑΛΩ Η ΧΩΡΑ…»


                                                                                                         ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΑΝΟΣ  29/6/2011                                                                                                                             

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011


Νίκος Κοτζιάς: "Σε τι και για ποιους είναι ευαίσθητοι;"

22/06/2011 - 09:00

|

Kάθε πολιτική εμπεριέχει επιλογές, προτεραιότητες...
Νίκος Κοτζιάς: Σε τι και για ποιους είναι ευαίσθητοι;
κοινωνικές ή μη ευαι σθησίες. Επί παραδείγματι, η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου είναι ευαί σθητη για τα δικαιώματα των ξένων δανειστών, όχι, όμως, για εκείνα των Ελλήνων πολιτών. Δίνει προτεραιότητα στη διασφάλιση των συμφερόντων των τραπεζιτών και καταργεί το νομοθετικό πλαίσιο προστασίας των μισθωτών. Δείχνει σκληρή απέναντι στους αδύναμους της κοινωνίας και ευαίσθητη απέναντι στους ισχυρούς. Οι επιλογές αυτές σφραγίζουν τον κοινωνικά άδικο χαρακτήρα της πολιτικής της και υπογραμμίζουν τις πολλαπλές διασυνδέσεις της κυβέρνησης με τους έχοντες και κατέχοντες. Προκειμένου ο κόσμος να μην κατανοήσει το με ποιον πάει και ποιον αφήνει η κυβέρνηση, τα μέλη της ρίχνουν στάχτη στα μάτια των πολιτών με δακρύβρεχτες ομιλίες και κείμενα που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, ενώ εκείνοι που ετοιμάζονται να ανατρέψουν τον Παπανδρέου εκ των έσω, αν και υπουργοί, παριστάνουν τις ανεύθυνες παρθένες ως προς την οικονομική πολιτική που ποικιλότροπα υποστήριξαν μέχρι και σήμερα.
Η κυβέρνηση ανήγγειλε κι άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων των Ελλήνων πολιτών. Επίσης, το κόψιμο του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση δεν θεωρεί ότι έχει οποιαδήποτε υποχρέωση να εξηγήσει αυτές τις επιλογές της. Κι όμως εδώ υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα: Οι μισθωτοί έχουν προπληρώσει τις επικουρικές συντάξεις που έχουν λαμβάνειν, όπως και το εφάπαξ. Αυτό σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός, ενώ καθημερινά δίνει εγγυήσεις στους ξένους τοκογλύφους, καμώνεται ότι δεν γνωρίζει το γεγονός ότι κλέβει χρήματα που έχουν επενδύσει και προπληρώσει οι μισθωτοί. Απέναντι στους τελευταίους είναι σκληρός. Δεν κάνει, όμως, το ίδιο ως προς τους ξένους δανειστές της χώρας. Με δάκρυα στα μάτια τούς διαβεβαιώνει ότι δεν θα χάσουν ούτε ένα σεντ.
Ο πρωθυπουργός της χώρας χρησιμοποιεί μια γλώσσα που αναγνωρίζει δικαιώματα μόνο στους ξένους και όχι στους Έλληνες. Τα δάνεια των ξένων με όρους τοκογλυφίας τα εμφάνισε στις δηλώσεις του ως χρηματοδότηση της Ελλάδας, που πρέπει να επιστραφεί ακέραια στο μέλλον. Στην ουσία, υιοθετεί τα επιχειρήματα των ξένων και μας εμφανίζει τους τοκογλύφους ως αγγέλους που εγκατέλειψαν για χάρη μας τον παράδεισο. Αυτό σημαίνει ότι, όταν τους συναντά για να συμφωνήσει μαζί τους, δεν τους αντιμετωπίζει ως δανειστές που βγάζουν χρήματα εις βάρος μας, αλλά σαν φιλεύσπλαχνους φιλάνθρωπους. Κι αυτό, την ίδια στιγμή που ξένοι αρμόδιοι ομολογούν δημόσια ότι βγάζουν παραπάνω απ’ ό,τι δίνουν!...
Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σχέδιο και δεν κατανοεί –τουλάχιστον δεν αντιμετωπίζει– τα σχέδια των ξένων. Από το Φεβρουάριο του 2010 γράφω ότι οι ξένοι θέλουν να μας πάνε σε ελεγχόμενη χρεοκοπία ή/και αναδιάρθρωση, αφού πρώτα πάρουν πίσω όσα περισσότερα δανεικά μπορέσουν. Αφού προηγούμενα συσσωρεύσουν όσους περισσότερους τόκους τούς επιτρέψουμε από την τοκογλυφία και, το κυριότερο, αφού αγοράσουν φτηνά και με τα κέρδη από την τοκογλυφία τους το δημόσιο πλούτο της Ελλάδας. Μάλιστα, αν δεν υπήρχαν οι κριτικές φωνές και οι αντιστάσεις του ελληνικού λαού, θα μας λεηλατούσαν ακόμη πιο εντατικά.
Ο πρωθυπουργός παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει τι τρέχει και, κάθε φορά που εμφανίζεται στη Βουλή, μας διηγείται τι κακό θα παθαίναμε εμείς, οι μισθωτοί, αν δεν τριγύρναγε εκείνος σε διεθνείς περιοδείες επαιτείας. Στην πραγματικότητα, όπως απέδειξαν και οι λογαριασμοί που έκανε ο παλιός υφυπουργός Οικονομικών Π. Δούκας, τα δύο τρίτα του όλου δανεισμού της Ελλάδας αφορούν σε τόκους! Δηλαδή, έχουμε ένα χρέος 130 δις από δάνεια και ένα χρέος 215 δις από τόκους! Με άλλα λόγια, το Μνημόνιο 1 και 2 είναι ο καταστατικός χάρτης διασφάλισης πληρωμής της τοκογλυφίας. Εκείνη σώζει ο πρωθυπουργός και με το δικό της στόμα ομιλεί.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 16/6/11

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ



1.      Σε γνωρίζω από την κόψη              
        Του σπαθιού την τρομερή, 
        Σε γνωρίζω από την όψη
        Που με βία μετρά  τη γη.

2.      Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη 
        Των Ελλήνων τα ιερά, 
        Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
        Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

3.      Εκεί μέσα εκατοικούσες
        Πικραμένη, εντροπαλή,
        Κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
        Έλα πάλι, να σου πη.

4.      Aργειε νάλθη εκείνη η μέρα,
        Και ήταν όλα σιωπηλά,
        Γιατί τάσκιαζε η φοβέρα
        Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

5.      Δυστυχής! Παρηγορία
        Μόνη σου έμενε να λες
        Περασμένα μεγαλεία
        Και διηγώντας τα να κλαις.

6.      Και ακαρτέρει, και ακαρτέρει
        Φιλελεύθερη λαλιά,
        Ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι
        Από την απελπισιά.

7.      Κι’ έλεες: πότε, α! πότε βγάνω
        Το κεφάλι από τς ερμιές;
        Κι αποκρίνοντο από πάνω
        Κλάψες, άλυσες, φωνές.

8.      Τότε εσήκωνες το βλέμμα
        Μες στα κλάιματα θολό,
        Και εις το ρούχο σου έσταζ’ αίμα,
        Πλήθος αίμα Ελληνικό.

9.      Με τα ρούχα αιματωμένα
        Ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
        Να γυρεύης εις τα ξένα
        Aλλα χέρια δυνατά.

10.     Μοναχή το δρόμο επήρες,
        Εξανάλθες μοναχή
        Δεν είν’ εύκολες οι θύρες,
        Εάν η χρεία τες κουρταλή.

11.     Aλλος σου έκλαψε εις τα στήθια,
        Αλλ’ ανάσασιν καμιά
        Aλλος σου έταξε βοήθεια
        Και σε γέλασε φρικτά.

12.     Aλλοι, οϊμέ! στη συμφορά σου
        Οπού εχαίροντο πολύ,
        Σύρε νάβρης τα παιδιά σου,
        Σύρε ελέγαν οι σκληροί.

13.     Φεύγει οπίσω το ποδάρι
        Και ολοκλήγορο πατεί
        Ή την πέτρα  ή το χορτάρι
        Που τη δόξα σου ενθυμεί. 

14.     Ταπεινότατη σου γέρνει
        Η τρισάθλια κεφαλή,
        Σαν πτωχού που θυροδέρνει
        Κι’ είναι βάρος του η ζωή.

15.     Ναι αλλά τώρα αντιπαλεύει
        Κάθε τέκνο σου με ορμή,
        Που ακατάπαυστα γυρεύει 
        Ή τη νίκη ή τη θανή.

16.     Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
        Των Ελλήνων τα  ιερά,
        Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
        Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Ψηφίσματα Λαίκής Συνέλευσης Πλατείας Συντάγματος 19/06

Ημ/νία Συνέλευσης:
Sun, 19/06/2011


ΨΗΦΙΣΜΑ-ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΚΥΡΙΑΚΗ 19-6


Η συνέλευση της πλατείας Συντάγματος καλεί τις λαϊκές συνελεύσεις των γειτονιών της Αθήνας να συμμετέχουν στην περικύκλωση του Συντάγματος την μέρα ψήφισης του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Καλούνται να συμμετέχουν επίσης στην συνεδρίαση της ομάδας δράσης για το μεσοπρόθεσμο με τους εκπροσώπους τους την Παρασκευή 24-6 στις 19:00 στα σκαλάκια της Όθωνος.
Καλούμε τον κόσμο της Αθήνας να κατέβει στην πλατεία Συντάγματος την Τρίτη 21-6 στις 19:00 το απόγευμα, ημέρα ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση (βλέπε ψήφισμα 18-6).
Κλιμακώνοντας τις κινητοποιήσεις μας, καλούμε όλο τον κόσμο, Έλληνες και μετανάστες, άντρες γυναίκες και παιδιά, εργαζόμενους και ανέργους, από όλες τις συνελεύσεις πλατειών της Αθήνας, όλες τις πλατείες της Ελλάδας να έρθουν στην πλατεία Συντάγματος την ημέρα ψήφισης του μεσοπρόθεσμου, να στηρίξουν την 48ωρη απεργία που έχουν εξαγγείλει πρωτοβάθμια σωματεία, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και να αποκλείσουμε όλοι και όλες μαζί την βουλή, με ό,τι μέσο μπορεί ο καθένας: αυτοκίνητα, ταξί, νταλίκες, τρακτέρ, απορριμματοφόρα του δήμου, λεωφορεία της ΕΘΕΛ κλπ.
Επί 48 ώρες κανένας εργαζόμενος στην δουλειά, όλοι/ες μαζί στην πλατεία Συντάγματος!
Στηρίζουμε τις 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ που ξεκινάνε αύριο, Δευτέρα 20 Ιουνίου και συμμετέχουμε στις απεργιακές φρουρές, αναγνωρίζοντας πως η απόπειρα ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου ξεκινάει από την Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού.
Καλούμε τους βουλευτές να καταψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ! ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΦΥΓΟΥΝ!
Την Πέμπτη 23-6 γίνεται η Σύνοδος Κορυφής για το ευρώ στη Λισαβόνα που αφορά όλους τους πολίτες της Ευρώπης. Καλούμε σε συγκέντρωση στις 19:00 έξω από τα γραφεία της ΕΕ στην Βασ.Σοφίας και Ηρώδου Αττικού και καλούμε και τις πλατείες της Ευρώπης να προβούν σε παρόμοιες δράσεις.


Κάλεσμα για την άμεση συγκρότηση Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.Πα.Μ.) .

Κάτω από το βάρος των δραματικών εξελίξεων, με την επιβίωση της ίδιας της χώρας και του λαού της να έχει τεθεί πλέον ολοφάνερα στην ημερήσια διάταξη, αλλά και με μεγάλο μέρος της εργαζόμενης κοινωνίας να κινητοποιείται μαζικά ενάντια στο καθεστώς, πρέπει να ομολογήσουμε ότι τα ψέματα τελείωσαν. Ήρθε η ώρα η αγανάκτηση των πολιτών να μετατραπεί σε πολιτική απόφαση. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιωματικά μας ανήκουν. Στην αδιαλλαξία και την αποκτήνωση του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος, πρέπει να αντιτάξουμε την οργανωμένη πάλη του ίδιου του λαού. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο: με την συγκρότηση ενός μετώπου της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού ικανό να κερδίσει τον αγώνα που ήδη έχει ξεκινήσει με τις μαζικές κινητοποιήσεις στην πλατεία συντάγματος και αλλού μέσα στην χώρα.
Εμείς που υπογράφουμε το παρών κάλεσμα αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία συγκρότησης ενός Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ) . Στόχος του Μετώπου είναι η πολιτική οργάνωση της αποφασιστικότητας που αποδεικνύει στην πράξη σήμερα ότι έχει το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού.
Βασικές άμεσες επιδιώξεις του Μετώπου είναι:

• Η ανατροπή του καθεστώτος κατοχής της χώρας από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ.
• Η τιμωρία όλων των ενόχων και των δωσιλόγων που οδήγησαν την χώρα σ’ αυτήν την κατάσταση.
• Η μη αναγνώριση και η άρνηση της πληρωμής του χρέους εδώ και τώρα.
• Η έξοδος από το ευρώ με την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος,
• Η εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών με πρώτη την Τράπεζα της Ελλάδας και με σκοπό τον έλεγχο της οικονομίας και της κίνησης των κεφαλαίων,
• Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με βασικό μοχλό ένα άλλο παραγωγικό και αναγεννημένο κράτος, που θα υποστηρίζει και θα στηρίζεται στις ανάγκες των εργαζομένων και στην πρωτοβουλία των ζωντανών παραγωγικών δυνάμεων του τόπου,
• Η αλλαγή του μονομερούς προσανατολισμού της χώρας και την απαλλαγή της από τα ασφυκτικά δεσμά που της έχουν επιβληθεί.
Βασική προϋπόθεση όλων αυτών είναι η πάλη για την κατάκτηση της δημοκρατίας. Η διάσωση της χώρας και του λαού δεν μπορεί να επιτευχθεί με τον λαό στον «γύψο» ούτε με «εθνικές» ή «υπερκομματικές» κυβερνήσεις εκφασισμού της πολιτικής ζωής. Η διέξοδος από την κρίση απαιτεί περισσότερη και όχι λιγότερη δημοκρατία.
Απαιτεί τον λαό στο προσκήνιο, όχι θεατή και θύμα των εξελίξεων.
Απαιτεί μια νέα εξουσία με τον λαό στα κέντρα των αποφάσεων και όχι ένα διεφθαρμένο σύστημα κυβερνητικής απολυταρχίας, όπως είναι σήμερα.
Απαιτεί την κατάκτηση της δημοκρατίας μέσα από την αυθεντική κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.
Εμείς που υπογράφουμε το παρόν κάλεσμα πιστεύουμε πώς τώρα είναι η ώρα για να οικοδομηθεί ένα τέτοιο Μέτωπο του ίδιου του λαού, που θα απαντήσει αποτελεσματικά σε όλους τους αιφνιδιασμούς και τους σχεδιασμούς του επίσημου πολιτικού συστήματος και των επικυρίαρχων.
Μόνο με τη δημιουργία αυτού του μεγάλου κοινωνικοπολιτικού μετώπου ολόκληρου του λαού για τη διάσωση και την αναγέννηση της χώρας μπορούμε να ξεφύγουμε από τον καταθλιπτικό μονόδρομο της καταστροφής, της λεηλασίας και της υπερχρέωσης. Αυτό είναι σήμερα το κυρίαρχο εθνικό, πατριωτικό και συνάμα ταξικό καθήκον για τον εργάτη, τον αγρότη, τον μικρομεσαίο.
Ένα τέτοιο μέτωπο δεν μπορεί να είναι υπόθεση οργανώσεων, ή κομμάτων, αλλά αφορά το σύνολο του λαού πέρα και πάνω από κομματικές τοποθετήσεις και εντάξεις. Ούτε μπορεί να συγκροτηθεί ως άθροισμα οργανώσεων, ή ως μέσος όρος πολιτικών ιδεολογιών.
Το Μέτωπο είναι ανοιχτό σε όλους με μοναδική προϋπόθεση την συνειδητή στράτευση στους βασικούς στόχους του. Συγκροτείται στη βάση της αυτοκέφαλης οργάνωσης κατά τόπους δουλειάς και γειτονιές.
Καλούμε όλες τις πρωτοβουλίες και κινήσεις που υπάρχουν ανά την Ελλάδα να στρατευθούν στην συγκρότηση του Μετώπου. Καλούμε κάθε έντιμο αγωνιστή που κινητοποιείται στο κίνημα των πλατειών, κάθε πολίτη που ανησυχεί για την τύχη της χώρας του, κάθε εργαζόμενο που δοκιμάζεται από την κατάσταση να αγκαλιάσει και να κάνει δική του υπόθεση τη συγκρότηση του Μετώπου.
Στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου, σε ημερομηνία που θα ανακοινωθεί συγκεκριμένα τις επόμενες ημέρες, θα συγκληθεί Πανελλαδική Συνδιάσκεψη με σκοπό την επίσημη ίδρυση και την έκδοση ιδρυτικής διακήρυξης του Μετώπου.
18/6/2011


Τρίτη 21 Ιουνίου 2011


SATURDAY, JUNE 11, 2011


Ελλάδα, η υπερδύναμη της κρίσης (11/6/2011)

Ο Άτλας, κατά την εκδοχή του Ησιόδου, ήταν γιος του Ιαπετού και της Κλυμένης, αδελφός του Προμηθέα, του Επιμηθέα και του Μενοίτιου. Στην Τιτανομαχία, ως γνωστόν, ο Άτλας έχασε και ο Δίας τον καταδίκασε να φέρει για πάντα στους ώμους του τον ουράνιο θόλο. Υποθέτουμε ότι για να έχει αυτή την ικανότητα θα ήταν τεράστιος, αλλά οπωσδήποτε ασήμαντος σε σχέση με το μέγεθος του ουράνιου θόλου. Άρα, ήταν κυρίως υπόθεση δύναμης -υπερδύναμης για την ακρίβεια- και όχι όγκου αυτό το επίτευγμα. Άλλωστε, ο πολύ μικρότερος το δέμας Ηρακλής, που τον φανταζόμαστε στις διαστάσεις κανονικού ανθρώπου, κατάφερε κι αυτός να σηκώσει για λίγο την ουράνια σφαίρα, μέχρι να πεταχτεί ο Άτλας να του φέρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων.

Η Ελλάδα δεν είναι φυσικά ένας Άτλας. Το ειδικό της βάρος με όρους οικονομίας και δημογραφίας είναι ασήμαντο στον πλανήτη. Τα 11 εκατομμύρια κατοίκων της αντιστοιχούν μόλις στο 0,17% του παγκόσμιου πληθυσμού. Το ελληνικό ΑΕΠ αντιστοιχεί στο 0,45% του παγκοσμίου. Το χρέος της είναι κατά τι μικρότερο από το 0,8% του παγκόσμιου χρέους, που στο τέλος του χρόνου θα φτάσει τα ιλιγγιώδη 43 τρισ. δολάρια. Το ελληνικό χρέος αντιστοιχεί επίσης περίπου στο 2,5% των 16 τρισ. δημοσίου χρέους όλης της Ε.Ε. και στο 5,5% του χρέους που συσσωρεύουν τρεις από τους στυλοβάτες της Ευρωζώνης, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία (περίπου 7 τρισ.). Τέλος, το ελληνικό χρέος μοιάζει απλώς με έναν μικρό λεκέ μπροστά στο δυσθεώρητο αμερικανικό χρέος των 10 τρισ. δολαρίων, σχεδόν το 20% του παγκόσμιου.

Επομένως, με τίποτα η Ελλάδα δεν είναι ο Άτλας που κουβαλά στους ώμους της την (αν)ισορροπία του παγκόσμιου χρέους. Κι όμως, έτσι ακριβώς αντιμετωπίζεται από όλες τις δυνάμεις της διεθνούς πολιτικής ελίτ, της πλουτονομίας και της χρεοκρατίας. Όταν ο πλανητάρχης Ομπάμα ισχυρίζεται ενώπιον της ηγεμόνος της Ευρωζώνης Μέρκελ ότι η διάσωση της Ελλάδας είναι ζωτική για τη διατήρηση της διεθνούς και της αμερικανικής ανάκαμψης, τότε κάτι σοβαρό τρέχει εδώ. Όταν η γερμανική ηγεσία απευθύνει έκκληση στην ΕΚΤ για ένα «γενναίο πακέτο διάσωσης με συμμετοχή των ιδιωτών», κάτι μεγάλο παίζεται. Όταν ο άρχων του ευρώ, ο Τρισέ, στυλώνει τα πόδια φωνάζοντας πως δεν δέχεται μια καταναγκαστική επιμήκυνση ή μείωση της αξίας των ελληνικών ομολόγων, κάτι υπονοείται για το πραγματικό πρόβλημα και τους ώμους που το σηκώνουν σ’ αυτή την παγκόσμια ισορροπία τρόμου.

Ποια είναι η τρομακτική υπερδύναμη που κάνει τον Ομπάμα να φοβάται; Ποια είναι καταστροφική υπερδύναμη που κάνει τη Μέρκελ να ξεχνά την προτεσταντική της εγκράτεια και να πιέζει με κάθε μέσο τους βουλευτές της να βάλουν νερό στο κρασί τους; Μήπως είναι η ίδια η Ελλάδα η υπερδύναμη αυτή; Εκ πρώτης όψεως, όχι. Ιδιαίτερα αν πάρει κανείς υπόψη τα στοιχεία, που τόση βαρύτητα έχουν για τους ιεροψάλτες της δημοσιονομικής ορθοδοξίας.

Μήπως είναι τα μυστηριώδη CDS και οι βαμμένοι με χρώματα του πολέμου «παίκτες» τους η δύναμη αυτή; Εν μέρει, ναι. Τα «ανοικτά» συμβόλαια CDS που ποντάρουν στην ελληνική χρεοκοπία έχουν επενδύσει κάτι παραπάνω από 5 δισ. δολάρια, σε ένα «στοίχημα» αξίας 78 δισ. δολαρίων. Τόσα προσδοκούν να πάρουν τα αρπακτικά αυτής της αρύθμιστης αγοράς από ένα «πιστωτικό γεγονός» επί των ελληνικών ομολόγων. Ωστόσο, το ποσό αυτό είναι μάλλον ασήμαντο μπροστά στα 100 δισ. δολάρια που έχουν στοιχηματίσει οι ίδιοι «κακοί» για κάποια ανάλογα «πιστωτικά γεγονότα» στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο, την Αυστρία και την ίδια την κραταιά Γερμανία. Και, γι’ αυτές το διακύβευμα είναι πάνω από 800 δισ. δολάρια! Γιατί, λοιπόν, δεν στοχοποιήθηκε κάποια από τις χώρες που η χρεοκοπία της θα απέφερε πολλαπλάσια κέρδη;

Τα CDS είναι προφανώς μέρος του προβλήματος, αλλά το όλο πρόβλημα, στον πυρήνα του, είναι η ίδια η μηχανή παραγωγής χρήματος: το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η τραπεζοκρατία, ιδιαίτερα από τη δεκαετία του ’70 και μετά, οπότε οι Αμερικανοί εγκατέλειψαν το νομισματικό σύστημα του Μπρέτον Γουντς, για να πλημμυρίζουν τον κόσμο με δολάρια κατά βούληση, εξελίχθηκε σε σχεδόν αποκλειστικό «παραγωγό» χρήματος, στις άπειρες οβιδιακές μορφές του, που μοναδική τους ουσία έχουν το ίδιο το χρέος, ιδιωτικό ή δημόσιο. Η φούσκα του χρέους που εκτρέφεται αδιαλείπτως εδώ και τέσσερις δεκαετίες φτάνει τώρα στα όριά της. Όχι γιατί έχει προσβάλει αδύναμες, παραγωγικά ισχνές, χώρες, όπως η Ελλάδα. Αλλά γιατί πλήττει τον σκληρό πυρήνα του ιστορικού καπιταλισμού, τις ατμομηχανές αναπαραγωγής του, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία ή την Ιαπωνία.

Οι πολιτικές ηγεσίες μόλις τώρα συνειδητοποιούν ότι έχουν παραδώσει στη Διεθνή της τοκογλυφίας αυτήν την τρομακτική δύναμη. Αλλά δεν έχουν καμία απολύτως βούληση να την τιθασεύσουν. Συνειδητοποιούν ότι έχουν εμπιστευθεί στους banksters (κατά έναν ευφυή συνδυασμό των bankers και των gangsters) ένα όπλο μαζικής καταστροφής, αλλά ευελπιστούν ότι θα κρατήσουν την καταστροφική του ενέργεια μακριά από τις γραμμές Μαζινό, στην περιφέρεια του διεθνούς καπιταλισμού. Αντιλαμβάνονται ότι, αργά ή γρήγορα, η λύση μπορεί να δοθεί με δύο τρόπους: ή ένα παγκόσμιο deal για την απαλοιφή μέρους ή του όλου χρέους, αλλά με όλα τα στοιχεία αναπαραγωγής του ανέπαφα, ή με έναν γενικευμένο πόλεμο χρεών, όπου θα ισχύει μόνο το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Το πιθανότερο είναι ότι θα ζήσουμε ένα συνδυασμό και των δύο. Και χρεοπόλεμο και μια «συνθήκη ειρήνης» για όσους επιζήσουν από τον πρώτο. Προς το παρόν, οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ επιχειρούν να στήσουν αναχώματα – και η Ελλάδα είναι το έσχατο ανάχωμα σ’ αυτή την προσπάθεια, στην οποία χρησιμοποιούνται ως οχυρωματικά υλικά όλα τα κεκτημένα της μεταπολεμικής ευημερίας: το κοινωνικό κράτος, οι ελάχιστες εγγυήσεις εισοδήματος, η κοινωνική διαπραγμάτευση για τον μισθό, το ασφαλιστικό σύστημα, τα δημόσια αγαθά, ο δημόσιος πλούτος, η εθνική κυριαρχία και, τελικά, η ίδια η κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Από την άποψη αυτή, η Ελλάδα είναι όντως η πραγματική υπερδύναμη αυτής της κρίσης. Έχει στα χέρια της ένα τρομακτικό πλεονέκτημα, ένα απίστευτης ισχύος διαπραγματευτικό χαρτί. Από τη στιγμή που, τυχαία ή εσκεμμένα, επελέγη ως ο άξονας του παγκόσμιου παιγνίου για το χρέος, έχει ένα παράθυρο ευκαιρίας να εκβιάσει όχι απλά τη διάσωσή της, αλλά τη ριζική αλλαγή των κανόνων. Την αποφασιστική αφαίρεση της ισχύος από τη χρηματοπιστωτική δικτατορία. Την ανάκτηση της πολιτικής δύναμης από την πολιτική και τελικά από την ίδια τη δημοκρατία. Τη δημοκρατία που ανακτά το κοινωνικό της περιεχόμενο στο τρίπτυχο των «Αγανακτισμένων»: ισότητα, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια.

Ακούγεται ουτοπικό; Όχι και τόσο, αν σκεφτεί κανείς ότι, αν η Ελλάδα εξαπολύσει τα πυρά της από το μοναδικό όπλο που έχει στα χέρια της, θα ακολουθήσει ένα ασύλληπτο ντόμινο καταρρεύσεων, ένας συστημικός Αρμαγεδδών, που είναι απίθανο να διακρίνει «αθώους» και «ενόχους», ισχυρούς και ανίσχυρους. Το δίλημμα που θα θέσει είναι απλούστατο: «Θέλετε να δοκιμάσουμε το κακό σενάριο;». Υποθέτω ότι τώρα πια λίγοι είναι αυτοί που θα πουν «ναι».

Η Ελλάδα είναι, λοιπόν, η υπερδύναμη της κρίσης. Αλλά όχι γιατί το πολιτικό της σύστημα είναι ικανό και έτοιμο χειριστεί το όπλο της, ασκώντας επιδέξιους «εκβιασμούς» στη διεθνή τραπεζοκρατία ή στους πολιτικούς ντίλερ της. Ίσα ίσα, το πολιτικό σύστημα εξελίσσεται πιθανότατα στο μεγαλύτερο θύμα της κρίσης αυτής, με τον διαδραματιζόμενο μπροστά στα μάτια μας αργό θάνατό του. Από τον οποίο φαίνεται απίθανο να γλιτώσει, όσους τόνους πολιτικής συναίνεσης κι αν επιστρατεύσει. Η κοινωνική συναίνεση μοιάζει να έχει χαθεί διά παντός, και η ανάκτησή της θα απαιτούσε μια ταχύτατη, ταχυδακτυλουργική ανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος, άφθαρτους «σωτήρες». Αλλά ο χρόνος δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο και η πρώτη ύλη -σε πρόσωπα και μηχανισμούς- μοιάζει να έχει εξαντληθεί. Φυσικά, υπάρχει και η εναλλακτική της αυταρχικής εκτροπής, αλλά ποιος τη ρισκάρει με μια κοινωνία σε κατάσταση παροξυσμού;

Κι αυτός ο κοινωνικός παροξυσμός, ακατέργαστος, πολιτικά θολός, ιδεολογικά ανάμεικτος, είναι τελικά η υπερδύναμη της κρίσης. Αν γλιτώσει από τη φθορά, την κόπωση, την πατρωνία, την κολακεία, αν τα θυμωμένα «όχι» βρουν τη συνέχειά τους σε μερικά αποφασιστικά «ναι», σε μια συντεταγμένη διεκδίκηση μιας ευρύτατης οικονομικής και πολιτικής αλλαγής, αν η ελληνική κοινωνία πετύχει να μεταδώσει τον ιό της οργής σε όλη την Ευρώπη, τότε μπορεί να γίνει μια απροσδόκητη υπερδύναμη του κόσμου μας. Όχι ως ο Άτλας που σηκώνει καρτερικά στους ώμους το οικονομικό μας σύμπαν. Αλλά ως θυμωμένος Ηρακλής που τον αφήνει να πέσει, αδιαφορώντας για τα μήλα εξ Εσπερίας. Και Γαία -και ουρανός- πυρί μειχθήτω...

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Τις ημύνθη περί πάτρης;

Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.
Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους! Τότε σ' εξεθέωναν οι προεστοί κ' οι 'γυφτοχαρατζήδες', τώρα σε 'αθεώνουν' οι βουλευταί κ' οι δήμαρχοι.
Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, τους έταζαν 'φούρνους με καρβέλια', δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ' τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, όν ήθελαν παρουσιάσουν.
Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει τη φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού…
Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθορά, θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ' επιδεξιώτερον τον κόθορνον.
Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας.
Αλέξανδρός Παπαδιαμάντης στην εφημερίδα «Ακρόπολις» 115 χρόνια πριν…..